พอปีใหม่ ใจบางคน หมองหม่นนัก
เพิ่มน้ำหนัก แห่งความแก่ แหมใจหาย
นับเวลา ว่าถอยหลัง ยังไม่วาย
ใกล้ความตาย อีกแล้วเล่า นะเราเอย
พอปีใหม่ ใจบางคน สุขล้นเพิ่ม
จะได้เติม โอกาสเข้า เขาเฉลย
กับคนที่ มีเงินเดือน เลื่อนแน่เลย
ไม่อยู่เฉย เร่งทำงาน ท่านตอบแทน
แม้บางคน ไม่สนใจ ใครก็ช่าง
จะเก่าใหม่ เขาก็ยัง นั่งปวดแสน
คนอย่างนี้ มีบ้างไหม ไม่คลอนแคลน
ทำให้แดน ศิวิไล ไม่รื่นรมย์
ที่กล่าวมา อย่าโต้แย้ง แสลงจิต
บอกให้คิด กับความจริง สิ่งทับถม
เกิดจากใจ ในตัวเรา เศร้าหรือตรม
ส่วนตัวผม เดินสายกลาง อย่างนักบุญ