พอปีใหม่ ก้าวมา พาใจเศร้า
โถตัวเรา นับถอยหลัง ไปยังหลุม
จำนวนวัน นั้นหน้า เหมือนผ้าคลุม
จะเดินสุ่ม ไปข้างหน้า ปะหรือชน
ตาพร่ามัว หัวก็ขาว ก้าวก็ช้า
หูนั้นหนา อื้อจนตึง ซึ่งหลายหน
อะไรนะ อะไรนะ จะ วก วน
ให้หลายคน รำคาญ สงสารจัง
คนแก่แล้ว เป็นอย่างนี้ พี่พบเห็น
ตัวอย่างเช่น ผมนี้ หมดที่หวัง
จึงต้องเป็น เห็นแล้วหน้า อานิจจัง
ได้แต่นั่ง นอนยืน ขืนทนเอา
แล้วจะบ่น ทำไม อะไรนี่
เออละซี เปลี่ยนไป ให้พรเขา
จะดีกว่า มานั่นบ่น คนแก่เรา
หนุ่มแก่สาว จงเจริญ ยิ่งยืนนาน
ตลอดปี 2560 เทอญ