มานั่งคุยกับสำราญเพื่อนสนิทจนเวลาผ่านไปนานพอควร ศิระก็ขอตัวกลับบ้าน ทั้ง ๆ ที่ฝนกำลังตก
สำราญ: จะรีบไปไหน ฝนยังตกอยู่นะ
ศิระ : อยู่ใต้ฟ้าจะกลัวอะไรกับฝน
สำราญ: แสดงว่าเอ็งไม่กลัวฝน
ศิระ : ใช่ ไม่กลัว ข้ากลับก่อนนะ ขอยืมร่มด้วย
สำราญ: อ้าว…ก็เอ็งเพิ่งบอกว่าไม่กลัวฝน แล้วจะยืมร่มไปทำไม
ศิระ : ฝนน่ะ ข้าไม่กลัวหรอก
แต่ข้ากลัวเปียกต่างหาก